Страсна седмица. Велики Понеделник, Вторник и Среда

Великопостните служби през делничните дни на Великия пост са характерни със своето покайно пеене. Царските двери остават затворени, като символ за отделянето на човека от Царството Божие. Църковното облачение е тъмно, обикновено в лилаво ­ цвета на покаянието.

През делничните дни не се извършва Божествена литургия, но за да могат вярващите да се подкрепят в своето подвижническо усилие на поста, чрез приемане на Св. Причастие, се извършва Литургия на преждеосвещените Дарове. Тази служба е много древна, споменава са в каноните от VII в., но е създадена по-рано. По традиция за неин създател се счита св. Григорий Двоеслов, папа Римски (VI в.).

Преждеосвещената литургия се състои от тържествена великопостна вечерня, към която е добавено пренасяне на св. Дарове в олтара и причастяване, но самото освещаване на Даровете не се извършва. Това става по време на Литургията предишната неделя. Затова и службата се казва Преждеосвещена литургия, т.е. на предварително осветените Дарове. Тази служба се извършва в сряда и петък или поне в един от тези дни.

Лазаровата събота е единственият ден в годината, когато се извършва неделно богослужение не в неделя. Това е началото на Пасхалното тържество. По време на Литургията на Лазаровден Църквата прославя Христос като “Възкресение и Живот”, Който още преди Своите страдания и смърт, с възкресяването на Лазар утвърдил предобраза на всеобщото възкресение на човечеството. Именно заради възкресяването на Лазар Христос бил прославен от народа като дългоочакван Месия, Цар Израилев, като изпълнение на старозаветните пророчества.

Самият празник на триумфалния Вход Господен в Иерусалим (Цветница или Връбница) принадлежи към дванадесетте Господски празника. Неговото богослужение е свързано с това на Лазаровден.

На вечернята преди празника се четат пророчествата за Царя-Месия от Стария Завет заедно с евангелските разкази за влизането на Христос в Иерусалим.

На утренята се благославят върбовите клонки, които държим в ръце през време на цялата Литургия, показвайки по този начин, че посрещаме Иисус Христос като Цар и Спасител.

*********************

Велики понеделник, Велики вторник и Велика сряда

През първите три дни на Страстната седмица Църквата припомня последното пребиваване на Господа в Йерусалим. В тези дни богослужението е твърде наситено: извършват се полунощница, утреня, часове с четене на Евангелието и Литургия на преждеосвещените Дарове. По време на часовете се изчитат четирите Евангелия до Евангелието по Йоана гл. 13, 30 стих. На места четенето им започва още от петата или шестата седмица на Великия пост.

Велики понеделник

На Велики понеделник евангелистите ни разказват как Божият син влязъл в Йерусалимския храм и го намерил пълен пълен с търговци. Обхванат от свещен гняв, Той прекатурил масите им, а тях самите изгонил, защото храмът е дом за молитва, а не тържище. (Мат. 21:12-13, Марк 11:15-19; Лук.19:45-46).

Във Велики понеделник Църквата прославя св. патриарх Йосиф – син на св. патриарх Яков и предобраз на Иисус Христос. Йосиф бил продаден от своите братя на пътуващи за Египет търговци. Там, в чуждата нему страна, той преминал през множество страдания, но фараонът го направил втори по власт и положение в цялото царство (Бит 41:38-46). Подобно на Йосиф Господ Иисус Христос бил предаден от евреите на езичниците, бил измъчван и страдал заради човешките грехове.

Църквата ни предлага да размислим също над образа на безплодната смокиня (смоковница), която изсъхнала след като била прокълната от Господ (Марк 11:12-14, 20-26, Мат. 21:18-22). ”Всяко дърво, което не дава добър плод, бива отсичано и хвърлено в огън” (Мат. 3:10).

Така и ние ще бъдем осъдени, ако не живеем в молитвено общение с Бога, не се стремим да се усъвършенствуваме във вярата, не се изпълваме с добродетели,  и не принасяме духовни плодове.

Велики Понеделник (грч: Μεγάλη Δευτέρα) е првиот ден на Страстната седмица. Во него, Црквата се потсетува на последните денови на Христос во Ерусалим, неговото влегување во Храмот и растерувањето на трговците од него, оти тоа е место за молитва, а не пазар. Христос на Своите ученици во повеќе наврати им зборува за Своето страдење кое Му претстои, како и крајот на времињата и Страшниот Суд. На Велики Понеделник Црквата говори и за Неговата беседа во Храмот, за злобните лозари, како и проколнувањето на бесплодната смоква, која го претставува јудејскиот собор, (во кој Исус Христос не нашол вистински плод, туку само лицемерна сенка на законот), но и човечката душа која не ја познава молитвата, покајанието, и која не носи духовни плодови.

На овој ден, Црквата го споменува и старозаветниот патријарх, целомудрениот Јосиф Прекрасен, кој поради зависта на своите браќа бива продаден во Египет; на тој начин, овој старозаветен патријарх е праобраз на безгрешното страдание на нашиот Спасител. Христос, како и Јосиф, станува жртва на зависта на Неговите браќа по крв и вера, и на ист начин е предаден и продаден. На крај, Јосиф завладејува со Египет, и ги храни своите браќа со леб, исто како што и Христос седнува на Својот Престол на мирот и нѐ храни сите нас со небесниот Леб – со Своето Тело и Својата Крв.

Тропар, глас 8:

Еве Младоженецот доаѓа на полноќ,

и блажен е слугата што ќе го најде буден:

недостоен пак, е оној што ќе го најде заспан.

Внимавај значи, душо моја, не отежнувај со сонот,

да не бидеш на смрт предадена и надвор од Цaрството да се затвориш,

туку сепни се викајќи: Свет, Свет, Свет си, Боже,

заради Богородица помилуј нè.

Кондак, глас 8:

Јаков ридаше заради лишувањето од Јосиф

и добриот седеше на кола, како цар почитуван:

затоа што пред сластите на египќанката тогаш не се пороби,

повторно беше прославен од Познавачот на човечките срца

и Давателот на негнилежен венец.

Ексапостилар:

Твојот дворец го гледам, Спасу мој,

украсна облека немам, за да влезам внатре.

Осветли ја облеката на мојата душа,

Просветителу, и спаси ме.

*************************

Велики вторник

“И тъй, бдете; защото не знаете ни деня, ни часа, в който Човешкият Син ще дойде” (Мат. 25:13)

(Евангелско чтение: на утрената Мат. 22:15 – 23:39; на литургията Мат. 24:36 – 26:2).

Велики вторник е ден за поучения и последни нравствени наставления: Господ Иисус Христос ни дава пример как да благотворим – не да даваме от излишъка си за тази цел, а като бедната вдовица да отделим от последните си материални средства.

Когато говори за приближаването на дните на борба и изпитание, Христос разказва за десетте мъдри девици, които били винаги готови да посрещнат Спасителя (Мат.25:1-13). Напомня ни, че трябва “да бодърстваме и да не униваме”, и да държим светилниците си запалени в очакване на Божествения Жених. Затова на Велики вторник Църквата пее:

Ето младоженецът иде в полунощ,
и блажен е тоя раб, когото намери буден,
а недостоен е оня, когото намери безгрижен.

Прочее, внимавай, душо моя, да не те налегне сън,
та да бъдеш предадена на смърт и да останеш вън пред затворените врати на Царството,
но опомни се и възкликни: свят, свят, свят си, Боже,
заради Богородица помилуй нас!

”Светило за тялото е окото” (Мат. 6:22), казва Господ, т.е. непомраченото човешко сърце и душа, а ‘”маслото е милостинята или всичките ни добри дела” (св. Йоан Златоуст). Живеейки добродетелно, със страх Божи и упование в Господа, ще бъдем готови да посрещнем Спасителя и да влезем в брачния чертог – Небесното царство.

Църквата ни припомня също притчата за талантите (Мат. 25:14-30) и ни приканя да се трудим и да усъвършенстваме способностите, с които Бог ни е дарувал.

После следват пророчества за съдбата на град Йерусалим и за последните дни при Второто пришествие Господне (Мат. 25:31-46, Марк 13:1-31, Лук. 21:5-38).

На Велики Вторник (грч: Μεγάλη Τρίτη) се споменува Господовото изобличување на книжниците и фарисеите, Неговите беседи и параболи изречени во Ерусалимскиот Храм, за данокот на кесарот, воскресението на мртвите, за Страшниот Суд, десетте девојки и талантите, Божественото достоинство на Месијата како и за најголемата заповед на Законот.

На Утрената на овој ден се чита дел од Евангелието според Матеј, каде Господ не еднаш, ами седум пати ги разобличува книжниците и фарисеите, велејќи им „Тешко вам, книжници и фарисеи, лицемери“. Истовремено, Тој ги разобличува и садукеите (кои не верувале во воскресeнието) и закониците. Ова разобличување го завршува со страшните зборови на осуда „Змии и породи аспидини, како ќе побегнете од пресудата за во пеколот?“(Матеј 23,33)

На Велики Вторник Господ Христос ја изговорил и беседата на Маслиновата гора за Неговото Второ доаѓање и крајот на светот и векот. По пат, Тој на своите ученици им говорел за разурнувањето на Храмот, што всушност и се исполнило во 70-та година, кога Римјаните го завзеле Ерусалим и го разурнале. Нешто подоцна, (за време на владеењето на императорот Трајан) биле уништени сите негови траги. Иако војсководецот Тит се заложил храмот, како уметничко чудо да биде зачуван, Божјата волја се исполнила така што од жарче случајно оставено од некој римски војник, целиот Храм се запалил и изгорел.

Второто Христово Доаѓање е прикажано преку параболата за десетте девојки, и доаѓањето на Женикот во невестинскиот дом, при што мудрите (далекувидни) пет девојки се вистинските христијани, кои Го чекаат Христос, и имаат вера и љубов, но и добри дела, додека „лудите“ се оние христијани по име (номинални), кои немаат добри дела, и кои нема да учествуваат на свадбената гозба на Агнецот.

На Вечерната на овој ден за последен пат се извршува великопостното Големо повечерие.

Кондак

глас втори

На последниот час, душo,

откако се сети и од посекувањето на смоквата се уплаши,

со талантот што ти е даден трудољубиво работи, бедна,

бдеејќи и велејќи: да не останеме надвор од Христовиот дворец.

****************************

Велика сряда

В деня на Светата и Велика сряда се припомня едно от последните събития преди спасителните за нас страдания на Господ: за многоценното миро, което в искреното си разкаяние една грешница изляла върху главата на Спасителя (Мат.26:6-13, Марк 14:3-9). Успяла да влезе в дома, дето бил Христос, жената, носеща алабастърен съд с драгоценно миро, искала да засвидетелствува почитта си към Него. В бързината, да не й се пречи на доброто намерение, тя счупила съда, по-лесно да се разлее мирото.

Скъпоценното миро струвало триста динария (Марк 14:5), затова някои възнегодували против нея: “защо е това прахосване?”, “мирото можеше да се продаде и парите да се раздадат на сиромаси”. А Христос им отговорил“сиромасите всякога имате при себе си, а Мене не всякога имате”, “тя извърши добро дело за Мене [като] превари да помаже тялото Ми за погребение”. За това й усърдие ще се разгласи по цял свят. Подобно на блудния син грешницата  осъзнала греховете си и ”дошла в себе си”. Да се  опомним и ние за нашето духовно състояние и да се разкаем за греховете си, та с нашите покайни сълзи да “помажем” Господа като оная разкаяла се жена.

В същия ден си припомняме и решението на Синедриона да осъди Иисус Христос. Тогава Иуда Искариот отишъл при иудейските първенци и уговорил да Го предаде за тридесет сребърника (Мат. 26:14-16, Марк 14:10-11, Лук. 22:1-6). И ние се замисляме: дали и ние, които носим Христовото име, не предаваме Христа чрез нашите небогоугодни дела? От тоя ден коленопреклоненията на молитвата не престават.

Евангелско чтение на Велика сряда

На утренята Евангелие от Иоана 12:17-50 (Мат.26:6-13, Марк 14:3-9).
На литургията Евангелие от Матея 26:6-16 (Мат. 26:3-5, 14-16, Марк 14:1-2, 10-11, Лук. 22:1-6).

На Велика Среда (грч: Μεγάλη Τετάρτη) Црквата ги спомнува настаните околу предавството на Христа од страна на еден од дванаесетте апостоли, Јуда Искариот за триесет сребреници, како и помазувањето од страна на покајаната грешница. Имено, по Христовите беседи пред народот, како и јасното пророкување на тоа што треба да се случи, следи помазувањето на Христа од страна на една жена – грешница во Витанија, во домот на Симон прокажаниот, кого Христос претходно го излекувал. Тука треба да се направи разлика помеѓу помазувањето кое шест дена пред Пасха го извршила Марија, сестра му на воскреснатиот Лазар, како благодарност кон Господа.

Покајаната грешница го донела мирото во сад од алавастер; мирото преставува миризлива течност направено од најдобро маслиново масло и смолести материи (како смирна или разни цветови). Гледајќи го помазувањето, Неговите ученици негодувале, сметајќи дека вредноста на мирото би можела да се употреби на поинаков начин – да се продаде и со тие пари да им се помогне на сиромашните. На тоа, Христос им одговорил дека Тој не е тука постојано, додека сиромашните ги имаат секогаш околу нив; уште повеќе, им ја открил вистинската причина поради која жената Го помазала – тоа било сторено за Неговиот погреб, пророкувајќи дека христијаните секогаш ќе се сеќаваат на таа жена, што се потврдува и до ден денешен.

Тогаш Јуда, воден од страста на сребрoљубието, увидувајќи дека нема никаква материјална полза од неговото следење и гневен на својот Учител, оди кај првосвештениците и преговара за предавството. Тројца од Евангелистите зборуваат за советувањето на првосвештениците со старешините јудејски околу погубувањето Христово. Плашејќи се од народни немири, се договориле да Го фатат со лукавство, во тајност и скришност, по завршувањето на пасхалните прослави. Но бидејќи нашле предавник кој би можел тајно да го предаде, и обземени од бесот, решиле тоа да го сторат дури и порано, за време на Пасхата. Овој собир се одржал во дворот на првосвештеникот Кајафа, чие вистинско име било Јосиф, зет на претходниот првосвештеник Анан. Самата цена која била понудена, и за која Јуда не преговарал, е само исполнување на пророштвото Захариино (Захариј 11,12-13).

Во утрото на Велика Среда, по завршената Литургија на Претходоноосветени Дарови, за последен пат се чита великопостната молитва на Св. Ефрем Сирин, и се прават три големи поклони. Потоа веќе не се прават поклони, освен пред плаштеницата на Спасителот во центарот на храмот.

Кондак

глас четврти

Повеќе од блудницата, Добар, беззаконствував,

изобилни солзи никако Тебе не ти принесов:

но со молчење молејќи се, Ти припаѓам,

со љубов целивајќи ги Твоите пречисти нозе:

за да ми дадеш, како Владетел, простување на долговите,

велејќи Ти, Спасe: од моите скверни дела избави ме.

********************************

Што празнуваме во Великата Седмица

**********************************

БИГОРСКИ МАНАСТИР:

Велики Понеделник

12/25 април 2016 лето Господово

„Одејќи на страдање, Спасителот им велеше на Своите ученици: Сите луѓе ќе знаат дека сте Мои ученици, ако ги запазите Моите заповеди; мир имајте меѓу себе и смирени мисли кога мудрувате, и ќе се возвисите; знаејќи Го својот Господ, пејте Му и превозносете Го во сите векови.“

Стихира од Трипеснецот на Велики Понеделник

Полека, со смирени мисли и сострадални срца, како што ги учеше Господ своите апостоли, чекор по чекор навлегуваме во таинственото пространство на црковните богослуженија кои ги откриваат пред нашите очи сите величествено трогателни собитија од последните дни на Спасителот наш овде на земјата. Оставаме сè земно и суетно и чекориме, патуваме заедно со апостолите, одиме за да се сораспнеме со Него, да умреме за плотските наслади, за вечно да живееме со Него. Оти тоа што ќе се случува во храмот во овие следни денови не е само мртов спомен за нешто одамна минато, туку реалност која извира од срцето на вечноста и на која почива светот и нашиот живот. Заборавајќи на себе и своите грижи, се препуштаме на вдахновените богослужбени стихови, кои ни го пронижуваат срцето и кршат душата со својата потресна едноставност, слевајќи ги во едно Стариот и Новиот Завет за да ни ги претстави идните безгрешни страдања на нашиот Христос преку старозаветниот праобраз на целомудрениот Јосиф, неправедно пострадан поради зависта на своите браќа.

И додека така молитвено чекориме, Црквата ни прикажува уште еден библиски образ, неплодната смоква, на која Спасителот, приближувајќи се, нашол само лисја, и ја казнил со исушување. Како да сака да ни напомне преку неа дека на Бога на Му се потребни само лисјата на надворешното лицемерно благочестие, туку вистински плодови на покајанието, слушање на словото Божјо и негово исполнување и дека ние, христијаните како негов избран народ и „нов Израил“ треба да го принесеме тој плод. Бидејќи тие кои лицемерно ја исповедаат верата ќе бидат исушени како неплодната смоква.

Напојувани од овие безвремени библиски прикази во молитвената тишина на Бигорскиот храм, додека со свештена почит се изнесуваше од олтарот иконата на Небесниот Младоженец, монасите и присутните верни со покајание и трепет се прашуваа: „Душо моја, ете Женихот твој доаѓа и „блажен е оној раб што ќе го најде буден“, имаш ли во себе елеј на добри дела, или немарно спиеш? Да не се случи да бидеш посрамена и наместо плодови Он да најде во тебе само лисја и дрво суво, неплодно, недостојно за Царството Негово? Поклонувајќи се пред образот на возљубениот Избраник на нивните души, тие со сета усрдност и надеж во молитвите на Пречистата Богомајка, и во неовоземната милост на нејзиниот Син, побараа од Бога барем во овие последни денови пред сеславното Христово Воскресение да го разбуди со нова ревност нивното срце, да ги утврди со подготвеност до крај да го изодат патот до Голгота, да не се поколебаат од страдањата, да ја понесат со сострадални солзи болката на Христовото Распетие и совоскреснувајќи со Него, да се облечат во нова свадбена облека:

„Твојата свадбена одаја ја гледам украсена, Спасителе мој, и немам облека да влезам во неа. Просветли ја облеката на душата моја, Дарителу на светлина, и спаси ме“.

*****

Велики Вторник

26 април 2016 лето Господово

„Младоженецу, по доброта покрасен од сите луѓе, Кој си нѐ повикал на духовна трпеза во Твојата брачна одаја, ослободиме од грубата облека на моите гревови, со учество во Твоите страдања и, откако ќе ме украсиш со облеката на Твојата убавина, покажи ме како светол гостин на трпезата од Твоето царство, како милостив“

Стихира на стиховни од Утрената Богослужба

Во овие трогателни мигови, кога тивка благодат го обвиткува храмот на Бигорскиот манастир, кога покајните химни плачливо одѕвонуваат во нас, кога срцата силно ги чувствуваат и трепетно ги преживуваат овие свештени мигови на страдањата Христови – Црквата, така чудесно и благоговејно нѐ повикува и ни влева храброст да тргнеме заедно со нашиот Спасител; да бидеме будни и трезвени, да ги измиеме нашите души со покајание, да ги соблечеме нашите стари и изветвени од гревови одежди, и налевајќи ги светилниците наши со елејот на милосрдието да Го пресретнеме Небесниот Младоженец итајќи во радоста на Неговата брачна одаја. Ако вчерашниот ден беше пронижан со споменот за воздржанието Јосифово, еве денес, Црквата ни покажува уште една добродетел – милосрдието, кое е мајка на љубовта, клуч кој ги отвора вратите на духовно радосниот пир, одлика на сите Христијани што ги надминува сите останати знаменија, знак по кој се познаваат учениците Христови. Ете, параболата за десетте девојки, како силен потсетник за будноста, нѐ поттикнува, ако сѐ уште не сме го направиле тоа, барем сега, во овие последни мигови да ја прегрнеме не само чистотата, туку и неодложното извршување на добри дела – елеј кој ќе го запали светилникот на нашиот живот, светлина која ќе засветли во срцата на мнозина. „Бидете будни“, им вели Господ на десетте девојки, секогаш бидете будни и спремни да дадете одговор пред Мене.

Се однесува ли ова и на нас? Допира ли гласот Божји до нашето највнатрешно битие, размислуваме ли за силата на Неговите секогаш актуелни зборови? Колкумина од нас, кои со нетрпение го очекувавме ова свештено време, ги издржаа испитанијата што ги проверуваат сите сили на нашето битие, особено силите на верата, надежта и љубовта? Колкумина од нас можат искрено да признаат дека од немарност духовно изнемоштиле и дека не го направиле она што требало да го направат? Да се налее елеј и светилниците да се запалат, тоа значи да го умножиме дарот на љубовта, да принесеме пред Бога плодови на љубовта и простувањето, да го утешиме и прегрнеме ближниот – нашиот скапоцен сад во кој го излеваме милосрдието. Тоа е одговорност пред Бога и луѓето за доверените ни добрини. А Он, Најмилостивиот, штедро ќе ја испрати Својата благодат, доколку и само малку сме се потрудиле да го направиме тоа во Негово име. Времето минува, нашата иднина зависи од тоа што ни се случува сега, во овој миг, кој е веќе изгубен ако не сме го искористиле за да се дадеме себеси во полза на другите.

А Бигорскиот свештен храм, овој Велики Вторник – чудесно – како елеј го излеваше своето бескрајно благодарење пред Бога за пристигнатите верни од сите краишта на земјата, кои трпеливо ги чекаа овие свештени мигови за заедно со Старецот и Архимандрит Партениј и неговото братство и сестринство, да станат учесници во спасоносните настани. Своето срдечно молитвено благодарење низ отпеаните стихири на грчки јазик, го излеа и псалтот и конзерватор Николаос Манѕурис од Грција, кој заедно со хорот на Бигорското братство особено длабоко ги доживуваше овие свети и значајни мигови.

Еве сега, сите ние стоиме пред иконата на Младоженецот на Црквата, и со растреперени души и солзи во очите, во своите срца ја носиме болката поради сето она што нашиот Спасител го поднесе од неблагодарниот човечки род. Зашто и сега, дваесет века подоцна, ние луѓето го правиме истото: повторно Го плукаме, Му се потсмеваме, Го понижуваме; а го правиме тоа со својата крајна несовесност, со тоа што наместо да се дадеме за ближниот, ние живееме за своите потреби, себично и егоистички, наместо да спроведуваме мир насекаде каде што сме, ние продолжуваме со изливите на гнев, и валкајќи го пред сѐ сопствениот образ, ја презираме Христовата жртва со која Он нѐ ослободил од вечното проклетство.

Премилостив Господи, барем сега на крајот вразуми нѐ, за да се вброиме меѓу оние коишто со елејот на милосрдието ги помазале Твоите рани и се удостоиле да влезат заедно со Тебе во Твојата брачна одаја на радоста. Амин.

*****

Велика Среда

27 април 2016 лето Господово

„Колку е беден Јуда! Гледајќи ја блудницата  како нозете ги целива, тој размислуваше како со измама и со целив да Го предаде (Господа). Таа косата си ја одврзува, а тој со јарост се врзува, наместо миро, носејќи ја одвратната злоба, зашто зависта не знае да го претпочита полезното. О бедо Јудина! Од неа избави ги, Боже, душите наши.“

Како некогаш пред древните Израилци кои четириесет години талкаа во пустината, пред нас е сега духовниот Ханаан – страдањата, смртта и воскресението на нашиот возљубен Господ. Што сè не направи светата Црква за да нè приготви за достојно влегување во таа ветена земја! И сега после толку долгото и внимателно подготвување на почвата и сеењето со надеж, еве богата жетва. Оние што добро се подвизуваа со подвигот на постот и се на крајот на четириесетдневното тугинување, нека влезат слободно во горната одаја на Сион, каде за нив е приготвена бесмртна трпеза. Таму нозете ќе им бидат измиени и од најситната прашина на земни помисли и ќе ги слушнат последните завештанија на Христа Кој поаѓа на страдање, ќе го примат мирот и ветувањето за Духот. Но претходно ќе треба да се сепнат пред една страшна опомена и да слушнат и зборови на трогателно вразумување, да станат сведоци на најужасното и најбезобзирно предавство, оти во тие пресудни мигови наспроти најголемото човекољубие и смирение Христово,  се покажа и најголемата човечка неблагодарност прикажана во лицето на Јуда. О, безумство Јудино! Ни миењето на нозете, ни примањето на Телото и Крвта не можеа да те трогнат, страста на среброљубието задуши сè во тебе. А да беше само разбрал каква неисцрпна бездна е милоста на нашиот долготрпелив Господ, наместо кон погибелното дрво ќе поиташе со вера и покајание кон дрвото на Крстот Христов и ќе примеше прошка заедно со Петар и со покајаниот разбојник!

Затоа Црквата опоменувајќи нè со уделот на Јуда уште еднаш повикува да ги оставиме сите наши мрачни дела, да побрзаме во покајание кон својот Спасител, и да ја положиме во подножјето на Голгота сета тежина на нашите гревови, да ги натопиме со солзи стапалата Негови принесувајќи исповед за своите беззаконија и просејќи од Него исправување на својот живот и победа над своите лоши навики. Пример за тоа нека ни биде жената блудница, која Му пристапи на Исуса, барајќи не телесно туку духовно исцеление и заради ревноста со која Го возљуби, доби прошка на сите свои гревови.

Одекнува со нова сила во срцата на Бигорските монаси и големо мноштво верни тој апостолски повик за покајание макар и во овој последен единаесетти час. Се во храмот ја носи таа покајна боја на душата, која стои пред судот на сопствената совест, свесна дека ќе дојде миг кога ќе застане и на суд пред Бога. А кога дојде, пак, мигот за простување, одреден од Божествените отци наши, нашиот старец, Архимандрит Партениј, целосно предаден и соживеан со прекрасни богослужби, нѐ повика уште еднаш со своето смирение да си простиме еден на друг, но и на сите луѓе: „Отци свети и браќа, еве Светата Црква, пред самиот почеток на најсветите и спасителни Страдања на нашиот Спасител, уште еднаш нѐ повикува на искрено простување. Затоа да си простиме еден со друг, но да им простиме и на оние наши браќа и сестри кои сега не се со нас, како и мислено да им простиме на сите луѓе, зашто Синот Божји токму тоа и го направи – му прости на целото човештво. Најпрво ве молам да ми простите мене, грешниот и недостојниот, сѐ што згрешив во мојот живот со збор, дело или помисла.“

Избави ги Боже, душите наши од бедата Јудина! И таинствено се раѓа во срцето спасоносна решителност никогаш повеќе да не живееме така како Христовиот живот и Неговата смрт да се нешто потполно неважно за нас. Го примаме како печат на ова завештание осветувањето преку Христовото свето Тело и чесна Крв за прошка и исцеление на душите и телата, обновување на силите и подготовка за голема борба против секакво зло, како вистински воини Христови.

Нека Господ Благиот, откако ќе не вразуми со примерот на беззакониот Јуда и просветли со зраците на спасителното покајание, ги очисти нашите души и тела за да се удостоиме во следните денови да  ги споделиме со Христа Неговите спасителни страдања, не како удел на смртта туку како средство за наше единство со Него во вечноста.

**************************

Източник: http://www.goarch.org

Адаптация: Людмила Грибнева

„Εлате и приемете светлина от незалязващата Светлина и прославете Христа, Който възкръсна от мъртвите.”*

Драги родители,

Вечерта на Велика събота ние стоим в църквата обградени от тъмнина и почтително чакаме един единствен пламък да донесе светлина на всички ни. Свещеникът излиза от царските двери носейки тази светлина. На фона на пеенето на цитирания тропар, топло сияние бавно пропълзява от свещ на свещ и преди това затъмнената църква изведнъж заблестява ярко и става красиво озарена. Предизвикателството на Възкресението е да отнесем светлината със себе си в домовете си на всяка Пасха – не само със свещите си, но и със сърцата си, позволявайки на тази светлина да се разпространява във всичко, което правим като личности и семейства. Трябва да помним, че много, след като нашата великденска свещ се е разтопила, светлината на Христос все още силно свети в нас; трябва да се превърнем в човешки свещи, които предават Христовата светлина на всеки човек, с когото се срещнем!

Пътуване през страстната седмица беше създадено за млади хора от 6ти до 9ти клас. Това ръководство се предлага в допълнение към изданието, за да помогне на вас и вашите семейства да вървите през тази най-свята от всички седмици. Напредвайки към Възкресението се молим това средство да помогне  на семейството ви да се приближите към нашия Господ и Спасител. Дано всички изпитаме радостта от Възкресението, така че да разгласиме победоносно: Христос воскресе! Воистину воскресе!

С любов в Христа,

Център за семейна грижа

Гръцка православна епархия на Америка

Подготовка за Страстната седмица

На Велики вторник (по време на службата, която е понеделник вечерта), ние отбелязваме притчата за десетте девици. Според нея всички жени взели лампи със себе си, за да посрещнат Жениха, но само пет си взели и допълнително масло, за да не изгаснат лампите им. Тези жени отделили време, за да се подготвят подобаващо да влязат в Празника. Нека разгледаме примера на мъдрите девици, за да се подготвим правилно за празника Възкресение, като проверим дали имаме достатъчно „масло”, за да издържим през Страстната седмица. Ето някои предложения за това как да подготвите семейството си.

Преценете седмицата си

• Снабдете се с копие от службите и другите дейности, които ще се провеждат във вашата църква през Страстната седмица.
• Решете по какъв начин семейството ви ще участвува в различните служби и други дейности, след което ги запишете върху семейния календар, така че да се виждат от всички.

Оставете настрана всичко, което можете

• Помислете за обичайните си домашни задължения и обичайното ви седмично натоварване. Наистина ли са необходими? Ако можете, отложете ги и ги преместете за друго време.
• Обмислете дали можете да отмените всички уроци по пиано, балет, спорт и други извънучилищни занимания за тази седмица – пропускането на една седмица няма да бъде от значение в голямата програма на живота.
• Има и други неща, които трябва също да премахнете – завистта, гнева, клюките и прочие, няма време за такива неща тази седмица. Всъщност, старанието да се освободите от тези за постоянно би било още по-добре, но засега започнете с тази седмица.

Подгответе се! Подгответе се! Подгответе се!

• Направете всичко, което можете да направите преди Страстната седмица.
• Определете един семеен работен ден, за да се подготвите за Страстната седмица, вероятно между сутрешната служба на Лазаровден и вечернята. Почистете къщата, изперете и изгладете дрехите и сгответе за седмица напред.
• Направете списък на нещата, които въпреки този работен ден ще изискват внимание през седмицата. Разделете дейностите и определете подходящото време да ги изпълните. Помнете, че трябва да опростявате нещата.
• Сгответе голяма тенджера варива и ориз (да, можете да ги ядете няколко последователни вечери), подгответе фъстъчено масло и сандвичи и подредете дрехите на всеки за седмицата напред.

Бъдете мирни и тихи

• Изключете телевизора. Изключете радиото и компютъра (или включете църковна музика).
• Ако можете, изключете напълно мобилния си телефон и електронната поща. Ако не можете да направите това поради необходимост, определете конкретно време на деня, когато и двете не са разрешени (може би от времето, когато се прибирате вкъщи, докато излезете отново на следващата сутрин).
• Определете време за тишина, когато семейството ви се въздържа от говорене, освен в спешни случаи. Относно децата, уверете се да имат нещо, което да им помогне да съсредоточат вниманието си върху Господ през това тихо време чрез молитва, четене, писане или дори рисуване на картини.

Откъснете се от този свят само за една седмица, той отново ще ви чака, когато се върнете. Страстната седмица е само седем дни; отделете ги и се заангажирайте като семейство да живеете коренно различно през този период. Отдайте живота си изцяло на Бог – в края на краищата Той даде живота Си изцяло за нас!

Адаптирано от „Подготовка за Празника” от Мелиса К. Цонгранис (Orthodox Observer, March 2008)

Ден след ден през Страстната седмица

У дома и в църквата със семейството ни

Има няколко неща, които можем да направим като родители минавайки през Страстната седмица, за да помогнем на децата си да станат активни участници във всичко, което тази седмица може да предложи. Като начало, научете повече за отделните дни и какво се чествува на всеки от тях (добри източници за това са сайтовете: http://www.bg-patriarshia.bg/ илиhttp://www.pravoslavieto.com/). Предварително проверете и кога са службите през Страстната седмица в енорийския ви храм. Запознаването на децата ви със службите ще им помогне да знаят какво да очакват, за какво да внимават и какво да търсят. Ако децата ви са малки и няма да могат да издържат всички служби, обединете четенето на Библията, молитвите и темите от службите с подготовката им за сън. Отново търсете простотата; вдъхновете сърцата им, но не ги обсипвайте с подробен анализ на всяка служба. Ето няколко допълнителни дейности, които можете да направите, за да изживеете Страстната седмица всеки ден, вкъщи и в църквата.

Лазаровден

Учете чрез иконите. През Страстната седмица се показва истинско съкровище от красиви икони, които разказват историята. Преди да отидете на църква, запознайте децата с различните икони, които ще видят през тази седмица. Можете да ги откриете в православни сайтове като посочените по-горе. Можете да принтирате икони за оцветяване и да ги дадете на децата. Богат избор за Господските и Богородичните празници, праведниците и светците има на сайта: http://hristianche.ucoz.com/index/0-31.

В църквата днес: Днес много от църквите включват децата в подготовката на клонките за Цветница. Ако това е практиката и във вашата енория, позволете на децата си да се включат.

Вход Господен в Йерусалим – Цветница

Научете повече за Страстната седмица чрез красивите песнопения. Планирайте предварително и започнете да учите децата си на някои от тях. Правейки това ще помогнете на децата си да се свържат по-силно със службата, на която присъстват. Текстовете на някои православни песнопения на църковнославянски език можете да видите на:http://www.pravoslavieto.com/2/orthopraxis/church_music.htm

В църквата днес: Първата от службите Последование на Жениха започва тази вечер. Ако можете, присъствувайте цялото семейство. Кажете на децата си, че свещеникът ще излезе напред с иконата на Жениха. Помолете децата си да направят разлика между тази икона на Иисус и другите негови икони в църквата.

Велики понеделник

За две важни теми ще чуем на тазвечершната служба – готовността и лицемерието. Днес отделете време да прочетете притчата за петте мъдри и петте неразумни девици (Матей 25:1-13) и обсъдете как можем да се подготвим да посрещнем нашия възкръснал Господ. Също така обсъдете и лицемерието. Как се стремим да живеем искрен живот като християни и да не сме лицемери в света?

В църквата днес: Миналата вечер децата ви за пръв път чуха красивата песен „Ето, Женихът идва!” („Се Жених грядет” на църковнославянски), окуражете ги да опитат да пеят заедно с певеца/ хора.

Велики вторник

Днес темата за покаянието звучи силно, докато научаваме историята на грешницата. Прочетете Лука 7:35-50, евангелският урок, който разказва историята й. Накарайте децата да помислят какво биха могли да предложат, за да засвидетелствуват уважение на Христос точно така, както направила тя. Може да бъде простичко нещо, като рисунка или молитва, или нещо по-сложно, като доброволно отдаване на свободното ви време за помощ на по-неудачните от вас хора.

В църквата днес: По време на днешната вечерня Последование на Жениха имаме красивата стихира на преподобна Касиана. Накарайте по-големите деца да слушат внимателно или да я прочетат. Кажете им да забележат по какъв начин песента разказва историята, която сте прочели по-рано днес. Важно е за децата ви да осъзнаят, че нашата църковна химнология е основана върху традицията и Светото писание на нашата вяра.

Велика сряда

Днес в много православни енорийски храмове се извършва светото тайнство Маслосвет (в България е на Велики четвъртък, бел. прев.). Научете повече за него от:http://www.pravoslavieto.com/docs/Tainstva/sv_maslosvet.htm

В църквата днес: Службата за великия Маслосвет се състои от четене на по 7 откъса от Апостола и от Евангелието. Продължителността може да бъде предизвикателство за децата. Елате снабдени с моливи и хартия и им дайте да разберат, че искате да внимават в четенията на Евангелието и след това да нарисуват картина за всяко от тях. Когато се приберете у дома, позволете на децата да споделят творенията си и да разкажат различните библейски уроци.

Велики четвъртък

Днес планирайте боядисването на великденските яйца. Можете да научите за символизма на яйцата от http://dveri.bg/adcq. Оцветете няколко в традиционното червено и позволете на децата повече творчество с останалите яйца. Нека използват религиозни символи и разнообразие от специални материали за декорация на яйца. По-големите деца поощрете да опитат да изпишат яйцата по стара восъчна технология от Самоковско, Ихтиманско и Велинградско (комплекти с писалка и восък също се продават в големите магазини за хранителни стоки, особено веригите). Тези богато украсени яйца ще бъдат красив спомен от великденското празненство.

В църквата днес: Днес се служи Божествената литургия на св. Василий Велики. Опитайте се да я посетите като семейство, преди да отидете на работа и училище. Денят ще завърши с вечерната служба, която включва четене на дванадесет Евангелия на светите страсти на Господа Бога и Спасителя наш Иисус Христос. Това е красива, но много дълга служба и може да се окаже предизвикателство за децата и времето им за лягане. Ако това е проблем, опитайте да присъствате на част от службата. Уверете се, че добре сте подготвили децата за това какво да очакват и на какво да обърнат внимание по време на службата. След петото четене на Евангелието, Христос е прикован на кръста.

Разпети петък

Днес опитайте да направите дома си възможно най-тих. Помислете дали да не задържите вкъщи децата си, така че да могат да прекарат деня подготвайки се за Великден. След като ще искате да донесете светлината на Възкресението вкъщи след среднощната служба, помогнете на децата да се подготвят като украсят с религиозни символи малък или голям буркан, в който да сложат свещ. Могат да използват различни перманентни маркери или да залепят отвън хартиени икони.

В църквата днес: Днес има три служби: Царски часове, вечерня с изнасяне на св. Плащеница и вечерта – Опело Христово. В допълнение, някои енории предлагат и специални активности за младежите, напр. дискусии на библейски теми. Ако няма подобни към вашия храм, попитайте свещеника с какво може вашето семейство да помогне за подготовката на Възкресение, например с почистване, украсяване или друга дейност, която трябва да се свърши.

Велика събота

Днес планирайте да омесите козунаците и да направите специални великденски сладки с децата. Всяка стъпка от подготовката на тези сладки разказва историята на Великден. Рецептата и инструкции можете да откриете тук. Започнете да ги правите сутринта и ще бъдат готови, когато се върнете от среднощната служба за Възкресение Христово – във фурната ще ви очаква приятна изненада.

В църквата днес: Светата Василиева литургия днес е първото обявление на Възкресението. Помолете децата внимателно да слушат откъса от Стария завет за историята на тримата момци (Пророчеството на Даниил). Окуражете ги да пеят отговора тропара на тримата момци „Хвалите Господа…”. След литургията на някои места свещеникът раздава цветя на вярващите, пеейки „Възкресни, Господи!”

Свето Възкресение на нашия Господ и Спасител Иисус Христос

„Христос воскресе! Воистину воскресе!” Православните християни по целия свят победоносно обявяват тази новина в продължение на цели 40 дни след Великден. Със семейството си научете как да поздравявате за Възкресение Христово на различни езици. Започнете с езиците на ваши познати. Отличен помощник ще ви бъде сайтът Pascha Polyglottahttp://srbigham.com/en/, където  можете да разберете великденския поздрав на 250 езика.

В църквата днес: Не забравяйте, че литургическото чествуване не свършва със службата за Великден; то продължава с прекрасната вечерня в първия ден на Пасха. Тази служба предвижда Евангелието да се чете на различни езици в знак на това, че много народи са повярвали в проповедта на Възкресението. Ако вие или децата ви знаете чужд език, кажете това на свещеника, може и да ви позволи да му помогнете.

Предизвикателство: Да живееш Вазкресението

Когато мироносците пристигнали на гроба на Иисус на третия ден, ангелът им казал: „Той не е тук, но възкръсна!” и те бързо отнесли добрата новина на апостолите. По подобен начин, по пътя към Емаус, Христос се присъединил към двама от учениците Му и им Се разкрил, след като преломил хляб с тях. Те също се върнали в Йерусалим и възвестили, че „Господ наистина е възкръснал!”

В православната Църква сме благословени да имаме прекрасната традиция на Пасхалното богослужение. След като получим Христовата светлина от свещеника и кажем „Христос воскресе! Воистину воскресе!”, някои от нас ще останат до края на Пасхалната служба, за да вземат Свето Причастие и да изживеят „славата” и „великолепието” на „новата и свята Пасха”. За съжаление, обаче, много от нас вместо това ще се върнат вкъщи рано, носейки запалените си свещи и ще приключат „Празника на празниците” чисто и просто спазвайки традицията да прекръстим вратата и да се насладим на вкусната Великденска храна.

Кои са начините, с които като семейства можем да запазим пламъка на светлината на Възкръсналия Христос да горят в сърцата ни след като приключат Великденските тържества? Как можем да продължим да подражаваме на радостта на мироносците и учениците, които били посетени от Възкръсналия Бог? Ето няколко предизвикателства:

• Съсредоточете се върху факта, че Възкресението не приключва на Пасха – Църквата ни дава 40 дни, за да го празнуваме. Ние пеем „Христос воскресе!” в ежедневните си молитви и палим великденската си свещ като физически спомен от Христовото излизане от тъмнината. Продължаваме и да обявяваме „Христос воскресе! Воистину воскресе!” всеки път, когато срещнем някого.
• Повече от просто думи, Христос говорел с действията Си. Направете Великден време за вашите и тези на семейството ви „Великденски решения”. Като семейство направете списък на прости неща, които искате да промените и подобрите. Направете го забавно като изработите таблица за награди и за родителите. Дръжте се отговорни един-друг, но не забравяйте и да се забавлявате!
• Донасянето на Светлината на Христос вкъщи означава не само продължаване на всички добри навици, които сме се стремили да установим през Великия пост, но също и споделяне на „светлината” с  другите. Продължавайки да се молим, да служим на нуждаещите се, и да свидетелстваме в ежедневните си дейности, ние поддържаме Христовата светлина ярка. Като семейство започнете някакъв благотворителен проект, или продължете този, който сте започнали през поста.
• Ако намирането на време за изучаване на Библията не е било лесно, сега е прекрасно време да започнете. За ежедневно четене от Великден до Петдесетница, следвайте четците на откъси от Библията на Църквата, която в Своята мъдрост, се съсредоточава върху Евангелието от Йоан и Деянията на апостолите. За по-малките деца, четете от детската Библия или се опитвайте да направите оригинала разбираем за нивото им.

*цитатът е взет от http://vseh-svjatih.blogspot.bg/2015/04/blog-post_11.html

******************************

Синаксарско чтење на Велику среду

У свету и Велику среду да чинимо спомен жене блуднице која помаза Господа миром, најбожанственији Оци нам заповедише, зато што ово би мало пре спаситељског страдања. Након што Исус уђе у Јерусалим, и затим беше у дому Губавог Симона, жена к Њему приступи и изли на Његову главу оно скупоцено миро. То беше овде учињено због тога да се, по Спасовој речи, посвуда и међу свима њено најгорљивије дело проповеда. А одакле се она подиже и дође, пошто гледаше Христову саосећајност и заједништво са свима, и још кад сада виде да Га уведоше у дом губавца, за кога закон заповедаше да му се као нечистом одрекне заједница? Помисли, дакле, жена да ће како је ономе губу тако и њену душевну болест исцелити. И тако док Он сеђаше за вечером, на врх Му главе излева миро, чија је цена била тристо динара, тојест шездесет асарија, десет новчића, три сребреника. Ученици јој запретише, а највише Јуда Искариотски, но Христос је заштити, да не би пресекли њену добру намеру. Затим Он и погребење своје напомиње, одвраћајући Јуду од издаје, и жену удостојавајући почасти да ће се посвуда по васељени проповедати о њеном добром делу.

Нека се зна, да се ова жена некима чини да је једна код свих еванђелиста. А није, него је код тројице, како каже божанствени Златоуст, једна те иста, која се и блудницом назива, а код Јована није та, него нека савим друга, која имаде частан живот – Марија, сестра Лазарева, која није била блудница, и Христос је вољаше. Од њих Му је, дакле, ова Марија у своме дому у Витанији, шест дана пре Пасхе, док је седео за вечером, учинила помазање миром, изливајући га на Његове красне ноге, и косом их отирући, изобиље иметка на њега трошећи, као Богу миро да Му приноси. Јер знаше поуздано да се и у жртвама Богу приноси јелеј, и да се свештеници миром помазују, и да је Јаков у давнини стуб помазао Богу (Исх 30:30-31; Пост 28:18; 35:14). И јасно га принесе на дар Учитељу као Богу, опет због оживења братовог. Зато јој се ни не обећава плата, док само Јуда, као грамзивац, ропће. А друга је очигледно блудница која два дана пре Пасхе, док је Христос још био у тој истој Витанији, и то у дому Симона Губавог, где је и тада седео за вечером, излива оно скупоцено миро на главу, како свети Матеј и Марко приповедају. Због ове блуднице и ученици негодују, журно предвиђајући за милостињу оно што је тачно за Христа спремљено. Овој се, дакле, и плата даде, да се свуда по васељени прослави њено добро дело. Неки, дакле, кажу да је једна, а онај са златним језиком да су две жене.

Има и неких који кажу да их је било и три: две гореспоменуте, које су биле када се страдање Христово дверима приближавало, а трећа да је била пре ових, штавише прва, која ово учини тамо близу, усред проповедања Еванђеља, која беше и блудница и грешница, а која не у дому Губавог, него Симона Фарисеја изли миро одједном и на ноге самог Христа; када се и један фарисеј саблажњаваше, а њој као плату Спас дарује опроштај грехова. А о овој самој једино божанствени Лука у свом еванђељу приповеда, близу средине, како рекосмо (Лк 7:36-50). И после повести о овој блудници, одмах наводи ово, говорећи: И би после овога, и Он пролажаше кроз градове и села, благовестећи и проповедајући Царство Божије. По томе се пројављује да ово не беше у време страдања. Чини се, дакле, и по времену, и по онима који Га примише, и по месту, и лицима, и домовима, па још и од нарави миропомазања, да су ово три жене: две су дакле блуднице, а трећа је Лазарева сестра Марија, која животом сијаше часним. И да је други, дакле, дом фарисеја Симона, други Губавог Симона у Витанији, а други опет дом Марије и Марте, сестара Лазаревих, у тој истој Витанији, како се по овоме подразумева. Тако Христу и две вечере беху, и обадве у Витанији: једна дакле шест дана пре Пасхе у дому Лазаровом, када јеђаше са Њим и Лазар, као што приповеда Син грома, овако говорећи: Шест дана пре Пасхе дође Исус у Витанију, где беше умро Лазар, којег подиже из мртвих. Направише Му, дакле, вечеру тамо, и Марта служаше, а Лазар беше један од оних који су седели за столом са Њим. Марија, дакле, узевши литру мира нардовог чистог скупоценог, помаза ноге Исусове и отра власима својим ноге Његове. (Јн 12:1-3) А друга Му вечера би два дана пре Пасхе, док још беше у Витанији Христос, у дому Симона Губавог, када и блудница дође к Њему, изливајући скупоцено миро, како свети Матеј приповеда да Христос ученицима каже: Знате да ће за два дана бити Пасха. И ускоро опет изјављује: А Исусу кад беше у Витанији, у дому Симона Губавог, приступи к Њему жена, алавастар мира држећи драгоценог, и изливаше на главу Његову док је седео за трпезом. (Мт 26:1, 6-7) Са њим се саглашава и Марко, говорећи: А беше Пасха и Преснаци за два дана, и док је Он у Витанији у дому Симона Губавог седео за трпезом, дође жена… и тако даље (Мк 14:1-3).

А они који уверавају и говоре да је код четворице еванђелиста једна те иста жена која помаза Господа миром; који мисле да је један те исти Симон, и фарисеј и Губави, кога неки представише и као Оца Лазара и сестара његових Марије и Марте; и да је једна те иста вечера и један те исти тај дом у Витанији у коме се и застрта горњица припреми, и у коме тајна вечера беше – ти не мисле добро. Јер ово две вечере беху Христу изван Јерусалима у Витанији, два дана и шест дана пре законске Пасхе, како рекосмо, када и жене мира различито Христу принесоше. А тајна вечера и застрта горњица се унутар града Јерусалима благоугодише један дан пре законске Пасхе и страдања Христова. Неки кажу у дому непознатог човека, а неки у дому напрсника (љубимца) и ученика Јована, у светом Сиону, где и ученици ради страха од Јудеја беху скривени, те где беше и Томино дотицање, и долазак Светога Духа на Педесетницу, и још се штошта неизречено и тајанствено сврши.

Зато ми се и истинито чини да је оно од Златоречивог најтачније – да се две жене ово сматрају: једна дакле, како рекосмо, код тројице еванђелиста, блудница и грешница, која је на главу Христову излила миро; а друга код Јована, Марија, сестра Лазарова, која га донесе до самих божанских ногу Христових и изли. Јер друго је вечера у Витанији, а друго она Тајна. И јасно је код оних да после повести о овој блудници Спас шаље ученике у град да припреме Пасху. Идите, вели, у град томе и томе, и кажите му: Учитељ каже: код тебе ћу учинити Пасху са ученицима својим. И опет: и срешће вас човек који носи крчаг воде и он ће вам показати велику горњицу, застрту: тамо нам зготовите. А они отишавши, вели, нађоше као што им каза и уготовише Пасху, очигледно ону законску која је бивала код врата, коју дође и учини са ученицима, како каже божанствени Златоуст. Када затим би Вечера, она Тајна, и кад усред ње изврши божанско прање, опет седа за јело и предаје нашу Пасху на самој трпези, како то приповеда и Јован златног језика, и то дакле беше тако. А божанствени Јован, уз њега и Марко, божанствени еванђелисти, додадоше нешто и о каквоћи мира, које назваше право и скупоцено. А намислише да га назову пистикон, дакле право, нелажно и нерастворено и очувано у чистоти, а изгледа да ово би и неки назив најособитијег и првог мира. А Марко додаје да жена из горљивости разби и посуду, пошто беше уског грла, коју зове и алабастар. А ова посуда је стаклена, како каже свештени Епифаније, направљена без иједне дршке, за коју се каже и викион. А оно миро беше састављено и од многих других твари, али понајвише од ових: смирне, миомирисног цвета цимета, то јест миришљавог штапића, и уља.

Но ти који се помаза умним мирисом, Христе Боже, ослободи нас долазећих страдања и помилуј нас, као једини свет и Човекољубац. Амин.

*******************************

Свето писмо – Велики Понеделник –

12. И влезе Исус во храмот Божји и ги истера сите, што продаваа и купуваа во храмот, ги растури масите на менувачите и столовите на оние, што продаваа гулаби,
13. и им рече: „Напишано е: »Домот Мој, дом за молитва ќе се нарече«, а вие го направивте како разбојничка пештера.”

******

15. И пак дојдоа во Ерусалим. Кога влезе Исус во храмот, почна да ги пади оние, што продаваа и купуваа во храмот, и им ги преврти масите на менувачите и столовите на оние, што продаваа гулаби;
16. и не позволуваше никој преку храмот да пренесе каков и да било сад.
17. И ги поучуваше, велејќи: „Не е ли напишано: »Домот Мој, дом за молитва на сите народи ќе се нарече«; +а вие го направивте како разбојничко гнездо.”
18. И кога го чуја тоа книжниците и првосвештениците, гледаа како да Го погубат, зашто се боеја од Него, оти сиот народ се восхитуваше на Неговото учење.
19. А кога се стемни, Он излезе надвор од градот.

*******

45. И кога влезе во храмот, почна да ги пади оние, што продаваа и купуваа во него,
46. велејќи им: „Напишано е: »Домот Мој е дом за молитва, а +вие го направивте разбојничка пештера«.”

*******

38. Па им рече Фараонот на слугите свои: „Зар можеме да најдеме чевек, како што е овој, во кого има дух Божји?”
39. И му рече Фараонот на Јосифа: „Бидејќи Бог тебе ти го откри сево ова, тоа нема човек толку мудар и поразумен како што си ти.
40. Ти ќе бидеш над домот мој, и целиот народ мој ќе го слуша зборот твој; само со престолот ќе бидам поголем од тебе.”
41. И уште му рече Фараонот на Јосифа: „Еве, те поставувам денес тебе над целата земја Египетска.”
42. И го извади Фараонот прстенот од раката своја и му го стави на Јосифа на рака, и го облече во облека, од најфина ткаенина, и му +стави златна веришка околу вратот.
43. И заповеда да го возат во неговата втора кола, а гласник пред него да извикува; „Абрек! (Поклонувајте се!)” И го постави над целата земја Египетска.
44. И уште му рече Фараонот на Јосифа: „Јас сум Фараон, но без тебе никој нема да крене рака, ни нога во целата земја Египетска.
45. И го нарече Фараонот Јосифа Пеонтомфаних; и го ожени со Асенета, ќерката на Петефри, илиополски жрец.
46. А Јосиф имаше триесет години, кога се претстави пред Фараонот, царот египетски. И, откако отиде од Фараонот, тој ја обиколи целата земја Египетска.

*******

12. А утредента, кога излегоа од Витанија, Он огладне;
13. и кога оддалеку виде една смоква, покриена со лисја, се приближи, не би ли нашол нешто на неа; но, кога се доближи до неа, не најде ништо освен лисја, оти уште не беше времето за смокви.
14. И кога одговори Исус, ѝ рече: „Отсега никој довека да не вкуси плод од тебе!” И го чуја тоа учениците Негови.

********

20. Утредента, минувајќи, ја видоа смоквата исушена откорен.
21. И кога се сети, Петар Му рече: „Рави, погледај! Смоквата, што ја проколна, се исушила.”
22. А Исус им одговори и рече:
23. Имајте вера во Бога. Оти, вистина, ви велам, ако некој ѝ рече на оваа планина: »Дигни се и фрли се в море!« и не се посомни во срцето свое, а поверува дека ќе биде како што рекол, ќе му се исполни, што и да каже.
24. Затоа ви велам: сè што ќе побарате во молитва, верувајте дека ќе го добиете: и ќе ви биде.
25. И кога стоите на молитва, проштавајте, ако имате нешто против некого, па и вашиот небесен Отец да ви ги прости вашите гревови.
26. Ако ли, пак, вие не проштавате, и вашиот небесен Отец нема да ви ги прости гревовите ваши.”

*******

18. А утредента, враќајќи се во градот огладне;
19. и виде покрај патот смоква, отиде до неа; па како не најде на неа ништо освен лисја, рече: „Отсега да нема плод на тебе довека!” И смоквата веднаш се исуши.
20. Штом го видоа тоа, учениците се зачудија и рекоа: „Како веднаш се исуши смоквата!”
21. А Исус им одговори и рече: „Вистина, ви велам: ако имате вера и не се посомните, не само тоа што стана со смоквата ќе извршите, туку, ако и на оваа планина ѝ речете: »Дигни се и фрли се в море!« ќе биде.
22. И сè, што и да побарате во молитва со вера, ќе добиете”.

*******

10. Секирата веќе лежи при коренот на дрвото: зашто секое дрво, што не дава добар плод, се сече и се фрла во оган.

***************************

Свето Писмо – Велики Вторник –

1. Тогаш царството небесно ќе заприлега на десет девојки, кои ги зедоа своите светилници и излегоа да го пречекаат младоженецот.
2. Петте од нив беа мудри, а петте – неразумни.
3. Неразумните, како ги зедоа светилниците свои, не понесоа со себе елеј;
4. а мудрите, заедно со светилниците, зедоа во садовите свои и елеј;
5. и бидејќи младоженецот се забави, сите задремаа и заспаа.
6. А на полноќ се чу викање: »Ете, младоженецот иде, излезете да го пречекате!«
7. Тогаш сите тие девојки станаа и ги приготвија своите светилници.
8. Неразумните, пак, им рекоа на мудрите: »Дајте ни од елејот ваш, зашто нашите светилници гаснат.«
9. Мудрите им одговорија и рекоа: »Да не би да не ни стигне и нам, и вам: подобро отидете кај продавачите и купете си!«
10. А кога отидоа тие да купат, пристигна младоженецот и спремните влегоа со него на свадбата, и вратите се затворија.
11. Потоа дојдоа и другите девојки и викаа: »Господаре, господаре, отвори ни!«
12. А тој им одговори и рече: »Вистина, ви велам: не ве познавам!«
13. И така, бидете будни, оти не го знаете ни денот, ни часот, кога ќе дојде Синот Човечки.

*******

14. Зашто, Он ќе постапи како човек, кој тргнувајќи на пат, ги повика слугите свои и им го предаде својот имот;
15. и на едниот му даде пет таланти, на другиот два, на третиот еден; секому според силата негова; и веднаш замина.
16. Оној, што зеде пет таланти, отиде, ги употреби во работа и спечали други пет таланти;
17. исто така и оној што зеде два таланта, спечали други два;
18. а оној, што доби еден талант, отиде и го закопа в земја и така го сокри среброто на својот господар.
19. По долго време дојде господарот на тие слуги и им побара сметка.
20. И кога пристапи оној, што беше примил пет таланти, донесе уште други пет и рече: »Господаре, ти ми предаде пет таланти; ете, сум спечалил и други пет.«
21. Господарот му рече: »Убаво, добри и верни слуго! Во малку си бил верен, над многу ќе те поставам; влези во радоста на својот господар!«
22. Дојде, исто така, и оној што беше примил два таланта и рече: »Господаре, ти ми предаде два таланта; ете, со нив спечалив други два.«
23. Господарот му рече: »Убаво, добри и верни слуго! Во малку си бил верен, над многу ќе те поставам; влези во радоста на својот господар!«
24. Пристигна и оној што беше зел еден талант, и рече: »Господаре, те знаев дека си жесток човек: жнееш, каде што не си сеел, и собираш, каде што не си веел;
25. па се уплашив и отидов, та го сокрив твојот талант в земја; ете ти го твоето.«
26. А господарот му одговори и рече: »Лукав и мрзлив слуго! Ти знаеш дека жнеам, каде што не сум сеел, и собирам, каде што не сум веел;
27. затоа требаше моето сребро да го дадеш на трговците, па јас, кога дојдам, ќе си го приберам своето, со добивка;
28. земете го од него талантот и дајте му го на оној, што има десет таланти;
29. зашто секому, што има, ќе му се даде и преумножи, а од оној, што нема, ќе му се одземе и она што го има;
30. а лошиот слуга фрлете го во крајна темнина: Таму ќе биде плач и крцкање со заби.« Откако го рече тоа, извика: »Кој има уши да слуша, нека чуе!«

********

31. А кога ќе дојде Синот Човечки во Својата слава и сите свети ангели со Него, тогаш ќе седне на престолот на славата Своја,
32. и ќе се соберат пред Него сите народи; па ќе ги оддели едни од други, како што овчарот ги одделува овците од козите;
33. и ќе ги постави овците од Својата десна страна, а козите од левата.
34. Тогаш Царот ќе им каже на оние што Му се од десната страна: »Елате, благословени од Мојот Отец; наследете го царството, приготвено за вас од почетокот на светот;
35. оти, гладен бев и Ми дадовте да јадам; жеден бев и Ме напоивте, странец бев и Ме примивте;
36. необлечен бев и Ме облековте; болен бев и Ме посетивте; во затвор бев и дојдовте при Мене.«
37. Тогаш праведниците ќе Му одговорат и речат: »Господи, кога Те видовме гладен и Те нахранивме, или жеден и Те напоивме?
38. Кога Те видовме странец и Те прибравме, или необлечен и Те облековме?
39. Кога Те видовме болен, или во затвор, и Те посетивме?«
40. А Царот ќе им одговори и рече: »Вистина, ви велам: доколку сте го направиле тоа на еден од овие Мои најмали браќа, Мене сте Ми го направиле.«
41. Тогаш ќе им каже и на оние што се од левата страна: »Одете од Мене, проклети, во вечен оган, приготвен за ѓаволот и неговите ангели.
42. Зашто, гладен бев и не Ми дадовте да јадам; жеден бев и не Ме напоивте;
43. странец бев и не Ме прибравте; необлечен бев и не Ме облековте; болен и во затвор бев и не Ме посетивте.«
44. Тогаш и тие ќе Му одговорат и речат: »Господи, кога Те видовме гладен, или жеден, или странец, или необлечен, или болен, или во затвор, и не Ти послуживме?«
45. Тогаш ќе им одговори и рече: »Доколку не сте го направиле тоа на еден од овие најмали браќа и Мене не сте Ми го направиле.«
46. И тие ќе отидат во вечна мака, а праведниците – во живот вечен.”

*******

1. А кога излегуваше од храмот, еден од учениците Негови Му рече: „Учителе, гледај какви
камења и какви згради!”
2. Исус, пак, му одговори и рече: „Ги гледаш ли овие големи згради? Ни камен на камен нема да остане овде, што не ќе биде урнат.”
3. А кога седеше на Елеонската Гора, спроти храмот, Го прашаа насамо Петар, Јаков, Јован и Андреја:
4. Кажи ни, кога ќе биде тоа и кој е знакот, кога ќе се изврши сето тоа?
5. Исус, одговарајќи им, почна да зборува: „Чувајте се да не ве прелаже некој.
6. Оти мнозина ќе дојдат во Мое име, говорејќи дека сум Јас; и ќе прелажат мнозина.
7. А кога ќе чуете за боеви и гласови за војни, не плашете се; зашто сето тоа треба да стане; но тоа уште не е крајот.
8. Ќе се дигне народ против народ, и царство против царство; а на некои места ќе има потреси, и глад, и маки. Тоа е почетокот на болките.
9. Но вие чувајте се сами, зашто ќе ве предадат на судови; а по синагогите ќе ве бијат, и пред управници и пред цареви ќе бидете изведени заради Мене, за сведоштво пред нив.
10. И кај сите народи најнапред треба да се проповеда Евангелието.
11. Кога, пак, ќе ве поведат, за да ве предадат, не грижете се однапред што ќе говорите, ниту размислувајте; а она, што ќе ви се даде во тој час, тоа кажете го; не сте вие што ќе зборувате, туку Светиот Дух.
12. И брат брата ќе предаде на смрт, и татко чедо, и ќе ги убијат.
13. Ќе бидете намразени од сите заради Моето име; кој претрпи до крај, тој ќе биде спасен.
14. А кога ќе видите, »мерзоста на запустението«, како што рекол пророкот Даниил, да стои каде што не треба – кој чита, нека разбере – тогаш, оние што се во Јудеја, нека бегаат по планините;
15. и кој е на покривот, да не слегува во куќата, ниту да влегува да земе нешто од куќата своја;
16. и кој е на нива, да не се враќа за да го земе облеклото свое!
17. Но тешко на бремените и на оние што дојат во тие дни!
18. Туку молете се, бегањето ваше да не биде зиме!
19. Зашто во тие дни ќе биде мака, каква не била досега од почетокот на светов, што го
создаде Бог, а и нема да биде.
20. И ако Бог не ги скратеше тие дни, тогаш не би се спасил ниеден човек; но заради избраните, кои ги избра Он, ќе ги скрати дните.
21. Тогаш, ако ви каже некој: »Еве, овде е Христос«, или, Ене, таму е«, не верувајте!
22. Зашто, ќе се појават лажни христоси и лажни пророци, и ќе покажат знаци и чуда, за да ги прелажат, ако е можно, избраните.
23. Но вие – чувајте се: ете, сè однапред ви кажав!
24. Во тие дни, по жалоста, сонцето ќе потемни и месечината нема да ја дава својата светлина,
25. и ѕвездите небески ќе попаѓаат, и силите, што се на небото, ќе попуштат.
26. И тогаш ќе Го видат Синот Човечки, како иде на облаци со голема слава и сила.
27. И Он тогаш ќе ги испрати ангелите Свои и ќе ги собере Своите избрани од четирите ветра, од крајот на земјата до крајот на небото.
28. Со смоквата направете споредба: кога нејзините гранки се подмладат и пуштат лисја, знаете дека е близу летото.
29. Па така и вие, кога ќе го видите сето тоа да станува, знајте дека е близу, пред врата!
30. Вистина ви велам: нема да помине овој род, дури сето тоа не се збидне.
31. Небото и земјата ќе преминат, но зборовите Мои нема да преминат.

*******

5. И кога некои зборуваа за храмот, дека е украсен со убави камења и ветени дарови, Он им рече:
6. Ќе дојдат дни и од сето ова што го гледате нема да остане ни камен, што не ќе биде урнат.
7. И Го прашаа, говорејќи: „Учителе, а кога ќе биде тоа и каков е знакот, дека ќе стане тоа?”
8. Он рече: „Чувајте се, да не ве прелажат; зашто мнозина ќе дојдат во Мое име и ќе зборуваат оти сум Јас, и дека времето се приближи. Но, не одете по нив!
9. А кога ќе чуете за војни и бунтови, не плашете се; сето тоа треба да стане, но сè уште не е крајот.”
10. Тогаш им рече: „Ќе се крене народ против народ, и царство против царство;
11. а на некои места ќе има и големи потреси, и глад и помор; ќе има стравотии и големи знаци на небото.
12. А пред сето тоа ќе стават раце на вас и ќе ве изгонат, предавајќи ве на синагогите и затворите, и ќе ве водат пред цареви и управници, заради Моето име.
13. И тоа ќе ви биде вам за сведоштво.
14. И така, ставете си при срце да не размислувате однапред што ќе одговарате,
15. зашто Јас ќе ви дадам уста и мудрост, на која не ќе можат да ѝ противречат ниту да ѝ се противстават сите ваши противници.
16. Ќе бидете предадени исто така и од родители, и од браќа и од роднини, и од пријатели, а некои од вас ќе бидат убиени;
17. и ќе бидете намразени од сите, заради Моето име.
18. Но, ни влакно од главата ваша нема да загине;
19. со трпение спасувајте си ги душите.
20. А кога ќе го видите Ерусалим опколен од војски, знајте – дека се приближило неговото запустување.
21. Тогаш, оние што се наоѓаат во Јудеја, нека бегаат во планините; и кои се во градот, да излезат од него; а кои се по околните места, нека не влегуваат во него,
22. зашто тоа се дните на одмазда, за да се изврши сè што е напишано.
23. Но тешко на бремените и доилките во тие дни: зашто голема мака ќе биде на земјата, и гнев врз овој народ;
24. и ќе паднат од сечилото на мечот, и ќе бидат одведени во плен по сите народи; а Ерусалим ќе го газат незнабошци, сè додека не се свршат времињата на незнабошците.
25. И ќе има знаци на сонцето, и на месечината, и на ѕвездите; а на земјата – тага кај народите од неизвесноста и од бучењето на морето, и од брановите;
26. луѓето, пак, ќе умираат од страв и од исчекување на она што ќе го снајде светот, зашто и силите небески ќе попуштат.
27. И тогаш ќе Го видат Синот Човечки како доаѓа на облаци, со сила и слава голема.
28. А кога ќе почне тоа да станува, исправете се и подигнете ги главите свои, зашто се приближува вашето спасение.”
29. Им кажа парабола: „Погледајте ја смоквата и сите дрвја;
30. кога ќе видите дека потеруваат, сами знаете оти летото е веќе близу.
31. Па така, кога ќе видите дека станува ова, знајте оти се приближи царството Божјо.
32. Вистина ви велам, нема да премине овој род, дури сето тоа не се исполни.
33. Небото и земјата ќе преминат, но зборовите Мои нема да преминат.
34. Само пазете се: вашите срца да не бидат оптоварени со прејадување и пијанство, и грижа за овој свет, за да не ве затече оној ден ненадејно;
35. оти тој ќе дојде како примка за сите што живеат по целата земја;
36. бидете будни во секое време и молете се, за да го избегнете сето она, што ќе настане, и да се исправите пред Синот Човечки!”
37. Дење проповедаше Он во храмот, а ноќе излегуваше и ноќеваше во гората, наречена Елеонска.
38. И сиот народ доаѓаше наутро при Него во храмот, за да Го слуша.

*******

15. Тогаш фарисеите отидоа и се договорија како да Го фатат во некој збор.

39. Оти, ви велам: нема да Ме видите отсега дури не кажете: »Благословен е Оној, Кој иде во името Господово!«“

36. А за тој ден и час никој не знае, ниту ангелите небесни, а само Мојот Отец;

2. Знаете дека по два дни ќе биде Пасха и Синот Човечки ќе биде предаден на распјатие.

*******************************

Свето Писмо – Велика Среда –

6. А кога беше Исус во Витанија, во куќата на Симона Прокажениот,
7. се приближи до Него една жена, која носеше шише со скапоцено миро, и го изли врз главата Негова, кога Он седеше на трпезата.
8. И штом го видоа тоа учениците Негови, се расрдија и рекоа: „Какво е тоа растурање?
9. Оти тоа миро можеше да се продаде многу скапо и парите да се разделат на сиромаси.”
10. Но Исус, разбирајќи го тоа, им рече: „Зошто ја буните жената? Таа направи добро дело за Мене;
11. оти сиромасите ги имате секогаш покрај себе, а Мене Ме немате секогаш;
12. таа, изливајќи го тоа миро врз телото Мое, Ме приготви за погребение.
13. Вистина, ви велам: каде и да биде проповедано ова Евангелие по цел свет ќе се прикажува за нејзин спомен и тоа што го направи таа.”

14. Тогаш еден од дванаесетте, по име Јуда Искариот, отиде при првосвештениците
15. и рече: „Што ќе ми дадете, па да ви Го предадам?” А тие му предложија триесет сребреници.
16. И оттогаш тој бараше погодно време да Го предаде.

******

3. А кога беше Он во Витанија, во куќата на Симона Лепрозниот, и седеше на трпеза, дојде една жена со шишенце скапоцено и чисто нардово миро и, кога го искрши шишенцето, го изли мирото врз главата Негова.
4. А некои негодуваа во себе и говореа: „Зошто мирото да се растура така?
5. Тоа можеше да се продаде за повеќе од триста динарии, и да се раздадат на сиромасите.” И негодуваа против неа.
6. Но Исус рече: „Оставете ја неа; зошто се буните? Таа направи добро дело за Мене.
7. Сиромасите секогаш ги имате со вас, и кога сакате, можете да им направите добро; но Мене Ме немате секогаш.
8. Тоа што можеше, таа го направи: испревари да го помаже телото Мое за погребение.
9. Вистина ви велам: каде и да се проповеда ова Евангелие, по целиот свет ќе се прикажува за нејзин спомен и тоа, што го направи таа.”

********

17. Народот, што беше со Него кога го извика Он Лазара од гробот и го воскресна од мртвите, сведочеше.
18. Затоа и Го пречека народот, оти беше чул дека тоа чудо Он го направи.
19. А фарисеите се велеа помеѓу себе: „Гледате ли, дека ништо не помага? Ете, светот тргна по Него.”
20. Меѓу дојдените за празникот, на поклонение, имаше и некои Елини.
21. Тие пристапија кон Филипа, кој што беше од Витсаида Галилејска, и го молеа, велејќи: „Господине, сакаме да Го видиме Исуса.”
22. Дојде Филип и му рече на Андреја; а Андреј и Филип Му кажаа на Исуса.
23. Исус, пак, им одговори велејќи: „Дојде часот да се прослави Синот Човечки.
24. Вистина, вистина ви велам: ако зрното пченично, што паднало на земја, не умре, останува само; а ако умре – ќе донесе голем плод.
25. Кој ја сака душата своја, ќе ја загуби; а кој ја мрази душата своја на овој свет, ќе ја запази за живот вечен.
26. Кој Ми служи Мене, нека врви по Мене, и каде што сум Јас, таму ќе биде и мојот слуга. И кој Ми служи Мене, него ќе го уважува и Мојот Отец.
27. Душата сега Ми се нажали, и што да кажам? Оче, избави Ме од овој час! Но, заради тоа и дојдов на овој час.
28. Оче, прослави го името Свое!” Тогаш дојде глас од небото: „И Го прославив, и пак ќе Го прославам.”
29. А народот што стоеше, кога го чу тоа, велеше: „Загрми”, други, пак, рекоа: „Ангел Му прозбори.”
30. Исус одговори и рече: „Не заради Мене беше овој глас, но заради вас.
31. Сега е судот на овој свет; сега кнезот на овој свет ќе биде истеран надвор.
32. И кога Јас ќе бидам издигнат од земјата, сите ќе ги привлечам кон Себе.”
33. А ова го зборуваше за да покаже со каква смрт ќе умре.
34. Народот Му одговори: „Сме слушале од Законот, дека Христос вечно ќе постои, а како Ти велиш оти Синот Човечки треба да биде издигнат? Кој е Тој Син Човечки?”
35. Тогаш Исус им рече: „Уште малку време Светлината е со вас; одете дури има светлина, за да не ве опфати мракот; а кој оди по мрак, не знае каде оди.
36. Додека ја имате Светлината, верувајте во Светлината, за да бидете синови на Светлината!” Штом го рече тоа, Исус се отстрани и се сокри од нив.
37. Иако толку чудеса беше направил Он пред нив, тие пак не веруваа во Него,
38. за да се исполни словото од пророкот Исаија, кој рече: »Господи, кој поверува во она, што чул од нас? И раката Господова кому се откри?«
39. Тие затоа не можеа да поверуваат, оти Исаија уште вели:
40. »Ги ослепи очите нивни, ги скамени срцата нивни, за да не гледаат со очите и со срцето да не разбираат, и да не се обрнат, за да ги излекувам«
41. Ова го рекол Исаија, кога ја беше видел славата Негова и зборувал за Него.
42. Но од началниците мнозина поверуваа; само заради фарисеите не признаваа, за да не бидат исфрлени од синагогата;
43. зашто им беше помила човечката слава, отколку славата Божја.
44. А Исус подигна глас и рече: „Кој верува во Мене, не во Мене верува, а во Оној, Кој што Ме пратил,
45. и кој Ме гледа Мене, Го гледа Оној, што Ме пратил.
46. Јас како светлина дојдов во светот, така што никој, кој верува во Мене, да не остане во темнина.
47. И ако некој ги чуе зборовите Мои, и не поверува, Јас нема да го судам, оти не дојдов да му судам на светот, туку светот да го спасам.
48. Кој што се откажува од Мене и не ги прима зборовите Мои, има Кој да го суди: Словото
што го кажав, тоа ќе го осуди во последниот ден.
49. Зашто Јас Сам од Себе не зборувам; но Отецот, Кој Ме прати, Он Ми даде заповед што да кажам и што да зборувам.
50. И знам дека заповедта Негова е живот вечен. А она што зборувам Јас, го зборувам така, како што Ми рече Отецот.”

*********

3. Тогаш првосвештениците и книжниците, и старешините народни се собраа во дворот на првосвештеникот, по име Кајафа,
4. и се советуваа како да Го фатат Исуса со измама и да Го убијат;
5. но рекоа: „Само не на празникот, за да не стане бунт во народот.”

********

1. По два дни беше Пасха и празникот Бесквасници; а првосвештениците и книжниците сакаа да Го фатат на измама и да Го убијат;
2. но велеа: „На празникот не, за да не стане бунт, меѓу луѓето.”

*******

10. Тогаш Јуда Искариотски, еден од дванаесетте, отиде кај првосвештениците, за да им Го предаде.
11. А тие, штом чуја, се зарадуваа и ветија да му дадат сребреници. И бараше погодно време, за да Го предаде.

*******

1. Се приближуваше празникот Бесквасници, наречен Пасха;
2. а првосвештениците и книжниците гледаа како да Го погубат, оти се плашеа од народот.
3. И влезе сатаната во Јуда, наречен Искариот, еден од бројот на дванаесетте.
4. И кога отиде, се договори со првосвештениците и началниците, како да им Го предаде.
5. Тие се зарадуваа и се согласија да му дадат сребреници.
6. И тој вети, и бараше погодно време, да им Го предаде тајно од народот.

*****************************